मेरो मन

मेरो मन-
हिउँद यामको सुकेको पात,
झरी रहेछ निरन्तर,
नांगिएको अस्तित्वलाई झन् नंग्याउँदै,
बहकिंदै छ,
निरर्थक |
आफ्नो थलो छोडी,
आफ्नो कर्म भुली,
भित्र-भित्रै सुकी,
झरी रहेछ, 
बस् 
कतै आएर अडिन भनी,
स्वप्न संसारमा...


हा! खुदको पहिचान भुलेर,
के पाउँदो हो यसले?
आफ्नो परिवेश त्यागी,
कुन स्वप्न खोज्दै छ यो?
उड्दा उड्दै थाकी,
कतै अडिएकै बखत
कुनै जीवको पैताला मुनि
परेको पातझैँ,
मेरो मनको
भविष्य,
धुजा-धुजा...