सुन्दरताको मोल

बर्षातको त्यो पहिलो थोपाले 

फक्रन लागेको त्यो गुलाफको 

कोमल तनमा जब काउकुती लगाउँछ 

तब ऊ लजाउँदै सर्माउँदै मुस्काउंछे 

आफ्नो जवानीलाई मन्द मन्द फुकाएर 

अंग अंग सुस्तरी खोल्दै ऊ फक्रिन्छे 

त्यो रुप त्यो योवनको रहस्य क्या खुल्छ, आहा!

ऊ हांस्दछे..

ऊ हाँस्दा लाली जब चढ्छ तनमा 

भमराहरु उत्तेजित हुन्छन मन-मनमा 

उसको रस अनि सुगन्ध पछ्याउँदै

उसको तनलाई तरंगित बनाउंदै

भमरा जब गर्छ ऊसंग साउती 

कता-कता आनन्द लाग्छ 

उसलाई त्यो काउकुती 

आफुप्रति सन्तुष्ट हुँदै ऊ बल्छे धपक्क 

सुन्दरताको प्रतिमूर्ति ऊ फुलेकी छे सपक्क

जति हेर्यो उति लट्ठ पार्ने 

अहो! कस्तो उसको त्यो हाल

तर एकदिन टपक्क टिपिन्छ उसलाई

कठै! 

इश्वरको शरणमा ऊ बिताउछे बाँकी काल

इश्वरको शरणमा ऊ बिताउछे बाँकी काल || 

+++ भाष्कर+++++